In maart mocht ik bij een try-out aanwezig zijn (zie blogbericht van 2 maart).
In Zeemist vertelt een kind in poëtische en filosofische taal over zijn ziekte en naderende dood. Dat wat in zijn hoofd zit en daar niet hoort is voor hem een schelp die groeit en op een dag terug zal keren naar zee. Door deze gedachte uit te werken en vorm te geven slaagt het kind erin om te gaan met zijn angsten en vragen.
Met een samplemachine, geprojecteerde filmbeelden en associatieve muziek brengt Theatergroep Lange Mannen de belevingswereld van dit kind tot leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten