Honderd!

Jahaaa! Het honderdste zelfportret sinds ik met dit project ben begonnen op 24 juli.
Ik wilde er iets speciaals van maken vandaag (had het ook stiekem een beetje zo uitgekiend dat ik op een middenpagina uit zou komen, haha!). In een van de vele interessante tekenboeken die ik in de kast heb staan, zag ik een leuke oefening: met houtskoolpoeder, vermengd met wat gekleurd pastelkrijt, wrijf je met twee handen een basisvorm op het papier. Dan een blind-tekening met zwart krijt daaroverheen. Erg leuk om te doen en supersnel klaar! Maar ik wilde natuurlijk weer méér… In de kast vond ik nog een oud potje vulpeninkt. Daarmee heb ik de achtergrond geschilderd. Sterk verdund met water bleek de zwarte inkt uit subtiele tinten te bestaan. En de doorschijnende inkt van de tekening van gisteren werkte zelfs ook nog mee ;-)

Nieuwe inkten

Hmm, nieuw materiaal, daar kan ik nou helemaal blij van worden!
Rechtstreeks uit de flesjes op het blad gespoten :-D

Van boven

Vandaag heb ik de spiegel boven me gehangen. Moet je voor de gein eens proberen: jezelf tekenen terwijl je omhoog kijkt. Dat is letterlijk een ‘pain in the neck’, haha! En in het resultaat zie je het niet eens… Maar samen met de tekening van gisteren op een pagina is het wel weer grappig en dat ziet er zo uit:

Van onderen

De spiegel maar weer eens plat op tafel gelegd.
Blijft leuk!

Zonder commentaar

Even te moe voor een verhaaltje hoor, sorry!

Weer terug

En op de terugweg in de auto maakte ik het portret van vandaag:

Effe weg

Ik was effe weg, maar mijn schetsboek was mee en dus is hier alsnog het portret van dinsdag 25 oktober: wateroplosbaar vetkrijt met (een beetje) water.

Sjabloondruk

Het sjabloon van gisteren kon ik best nog een keer gebruiken, vond ik (zeker na al die positieve reacties, bedankt!). Deze keer heb ik eerst de omgeving donker gemaakt door de restvorm van het sjabloon op het blad te leggen en daar overheen te rollen met cyaan (blockprintinkt). Klein beetje magenta erbij voor de variatie en daarna de lichte vorm met geel. Zo had ik een ondergrond in de drie basiskleuren. Toen dat droog was, heb er verder op getekend met viltstift, ook met cyaan, magenta en geel.

Mysterieus

Op het mooie ondergrondje van gisteren, maakte ik een licht vlak met sjabloondruk (alvast een test voor de workshop van zaterdag 29 oktober) in witte blockprintinkt.
Toen dat droog was, heb ik accenten gezet met donkerblauwe vulpeninkt en witte verfstift. Het was moeilijk om op tijd te stoppen; misschien heb ik toch nog teveel lijntjes gezet. Ik vind het wel een mysterieus portret geworden (wou dat ik in het echt zo sexy kon kijken, haha!).

Lekker zootje

Vandaag heerlijk zitten knoeien met vetkrijt, ecoline, balpen en acrylverf
(eh, ja, allemaal in deze ene tekening…).

En ik had zelfs ook nog geknoeid op de naastliggende pagina (oeps!).
Die heb ik dus maar meteen helemaal een kleurtje gegeven.
Hoef ik morgen niet op zo'n eng wit vel te beginnen ;-)

Nieuw materiaal

Wateroplosbaar vetkrijt en…
spuug!

Serieus

Het is heel verleidelijk om vanaf nu mijn hele boek verder te vullen met monoprints…
Maar om het spannend te houden, wilde ik juist zo veel mogelijk verschillende technieken uitproberen. Daarom vandaag maar weer eens een ‘serieus’ portret,
met fineliner.

Dagje Delft

Vóór 09:00 de deur uit,
na 23:00 terug.
Dus geen tijd voor zelfportret?
Tuurlijk wel!
Snelle schets op treinkaartje,
– na de derde controle –
van reflectie in treinraam:

Nog eentje dan…

Veel te leuk, die monoprints ;-)
Vandaag heb ik weer op een acetaatje getekend met toververf (rood en blauw).
Daarvan maakte ik een afdruk op een los velletje kopieerpapier:

Er zat zoveel verf op de afdruk, dat ik daarvan een tweede afdruk kon maken, deze keer in mijn boek. Daarna werkte ik de tekening op het acetaat een beetje bij met zwarte en nog wat blauwe toververf en dat drukte ik opnieuw af op een los papiertje:

De afdruk op het tweede losse velletje, drukte ik opnieuw af in mijn boek, over de eerste druk heen. Toen dat droog was, werkte ik het bij met viltstift en witte verfstift. En toen had ik dit:

Morgen weer eens wat anders!

Monoprint in de herhaling

Ik ben nog lang niet klaar met de druk-experimenten! Vandaag weer eens een monoprint geprobeerd, dit keer met blockprint-inkt. Dat werkt toch heel anders dan toververf…
Ik was niet tevreden met het druksel en ben er naderhand met een rollertje met inkt overheen gegaan, voor wat extra kleur en structuur. Daarna wat lijntjes bijgetekend met zwarte inkt.

Er zat best nog genoeg inkt op mijn acetaatje voor een tweede afdruk, dacht ik. Even wat water erover gesprenkeld en opnieuw afgedrukt. Bij nader inzien beetje teveel water, maar de afdruk vond ik te grappig om niet te laten zien:

Ik kon niet echt stoppen vandaag. Dus tot slot een pentekening gemaakt op de tweede (lichtere) afdruk van het portret van gisteren:

Monoprint

Het was zó leuk, het monoprinten in de workshop gisteren, dat ik die techniek vandaag nog maar eens gebruikt heb voor een zelfportret. Deze keer heb ik mezelf ‘getekend’ op een velletje acetaat, rechtstreeks met de tube (er zit een tuutje aan) kindertoververf. De twee kleuren (cyaan en zwart) een beetje door elkaar gewerkt met een paletmes, niet te langzaam, niet te lang aarzelen, twijfelen of treuzelen, maar húp, acetaatje omgekeerd op het schetsboek, voorzichtig wrijven en voilá!

O ja, voor wie onze gezellige, creatieve en productieve zaterdagochtendworkshop gemist heeft: je kunt nog meedoen met ‘Drukken en Dichten’ op 29 oktober en/of 12 november voor 25 euro per keer :-)

En klaar!

Het laatste portretje van deze mini-serie. Erg leuk om te doen, een paar dagen op dezelfde dubbele pagina doorwerken. En omdat ik ook steeds met hetzelfde materiaal werkte (bister-inkt met details in fineliner), is het toch een eenheid geworden. Een plan dat zeker voor herhaling vatbaar is!

Deel 3

Wordt vervolgd…

Vervolg

Deel 2 van de vervolgtekening.
Weer ‘herfst’ (hoewel het bijna lenteweer was vandaag), sorry Ellen!

Vertragingsplan

Ben ik alweer op het midden van het zesde katern beland! Het gaat veel te snel, vind ik. Straks is mijn schetsboek vol en dat wil ik helemaal nog niet… Ik heb dus een plan bedacht. Op deze middenpagina ga ik nu eens niet een groot portret maken over twee pagina's zoals ik eerder steeds deed, maar vier kleine portretjes naast elkaar. Eens kijken hoe dat als geheel wordt; een vervolgverhaal in 4 afleveringen, deel 1!

Test

Ergens in het begin van dit schetsboek (op dinsdag 26 juli 2011 om precies te zijn), heb ik al eens een monoprint gemaakt. Toen met blockprint-inkt, ‘zoals het hoort’. Maar voor de workshop van aanstaande zaterdag (‘Drukken en Dichten’, zie onder het tabblad ‘Workshops en cursussen’) wilde ik eens experimenteren met andere materialen. Blockprint op oliebasis vind ik erg mooi, maar voor wat ik zaterdag wil doen, droogt dat te langzaam. Blockprint op waterbasis bestaat ook, maar eerlijk gezegd vind ik dat in verhouding nogal duur en ik wil in de workshop vooral véél druksels maken. Dus heb ik vandaag een test gedaan met plakkaatverf en met kindertoververf. Dat droogt allebei razendsnel, zodat ik heel vlug moest tekenen. Leek me ook wel eens leuk voor het dagelijkse zelfportret. Hier komt-ie:

1. Plastic hoesje ingerold met zwarte toververf.
    Schoon A4-tje erop en daarop met balpen vliegensvlug een zelfportret getekend:

2. Op de andere kant van het A4-tje kreeg ik nu mijn tekening in spiegelbeeld;
    de eerste monoprint:

3. Maar ik wilde de monoprint niet op een los blaadje hebben, ik wilde het natuurlijk in mijn zelfportretten-schetsboek! De vorige keer had ik gewoon de schetsboek-pagina op het ingerolde plastic gelegd en op de achterkant met balpen getekend. Dat wilde ik nu niet want op die manier krijg je dus ook een tekening op de achterkant en bovendien wilde ik iets nieuws proberen: na de eerste afdruk, staat de tekening namelijk ook op het plastic; in het restant van de verf zijn de lijnen nu uitgespaard in wit. Als je héél snel bent, kun je daar nóg een afdruk van maken voordat het opgedroogd is: niet te lang nadenken, schetsboek erop en hard duwen! Tadaaa… monoprint nummer twee!
Helaas was ik te langzaam (of te zuinig, had ik tóch beter blockprint-inkt kunnen nemen…) en was juist het gedeelte in het midden van het gezicht al droog en is dus niet afgedrukt. Dat heb ik later aangevuld met balpen en dit was het resultaat:

Snappen jullie het nog?
Kom anders lekker meedoen met de workshop zaterdag; er is nog plaats ;-)

Tekenles

In de tekenles van vanochtend hebben we ons o.a. beziggehouden met licht en schaduw, vorm en restvorm. Dat viel niet mee! Toen ik thuiskwam, heb ik daarom zelf ook nog maar wat door-geoefend hiermee.

Restvorm

Hm, de zin was vandaag nog steeds niet terug. In plaats van een zelfportret te tekenen, heb ik vandaag mijn werkruimte eens opgeruimd (ook wel eens nodig) en toen vond ik het restant van het collage-portret van vrijdag 30 september. Dat had ik niet weg kunnen gooien omdat ik het zo'n mooi stukje papier vond. En nog steeds. En toen ik er nog eens goed naar keek, vond ik dit eigenlijk ook wel een zelfportret. Tja, en de tekenles van morgen gaat óók over vorm en restvorm, dus…

One of those days

Gisteren schreef ik over van die dagen dat ik gewoon geen zin, tijd of energie heb voor een zelfportret. Nou, vandaag was ‘one of those’: hele dag bezig geweest, moe, wijntje bij het eten en dan ‘nog effe snel een zelfportretje’. U-huh…

Tweehandig

Vandaag met twee handen tegelijk getekend: een rode fineliner in de linkerhand en een blauwe in de rechter. Wat een raar gevoel!

Wat doet het nou met je, elke dag een zelfportret tekenen? Dat vroeg Jenny de Bode van de week. Moeilijk om zo maar even antwoord op te geven, vind ik. Het begon als een geintje, een doel voor het nieuwe schetsboek. ‘Dat doe ik wel even,’ dacht ik, een boek vol tekenen met een zelfportret per dag. Soms valt dat toch tegen. Er zijn dagen dat ik mijn eigen hoofd niet meer kan zíen, laat staan dat ik zin heb om het te tekenen. En er zijn dagen dat ik gewoon helemáál geen zin (of geen tijd) heb om te tekenen. Op zulke dagen ben ik dit blog erg dankbaar. Gewoon de gedachte dat er mensen zijn die kunnen meekijken, is voor mij al een simulans om het dan tóch te doen.
En hoewel ik in elk portret wel iets van mezelf herken, lukt het ene portret natuurlijk beter dan het andere. Het ‘ultieme’ zelfportret heb ik nog niet gemaakt. Ik betwijfel ook of dat ooit gebeurt. En eigenlijk gaat het daar allang niet meer om. Sinds ik met dit project bezig ben, ben ik veel creatiever bezig dan daarvóór. Tenminste, dat gevoel heb ik. Het is een leuke uitdaging om steeds iets nieuws te verzinnen om uit te proberen, om het blog interessant te houden. Zo ontdek ik allerlei materialen en technieken. Door het experimenteren ben ik veel vrijer geworden in het tekenen. Het kan me nu niet zoveel meer schelen als een tekening ‘mislukt’, ook al staat die dan in het schetsboek en ‘moet’ ik die ook nog online zetten. Ik kan gewoon de bladzijde omslaan en de volgende dag opnieuw beginnen. Dat is een geweldig gevoel! En meestal is het gewoon ontzettend leuk! Het geeft een goed gevoel om elke dag creatief bezig te zijn en zo te werken aan een groter geheel: een boek vol zelfportretten. Samen geven die portretten een mooi beeld van hoe ik nu (bezig) ben.
Ik denk nu al af en toe: wat ga ik straks doen, als het boek vol is? Doorgaan met zelfportretten in een nieuw boek? Of een ander thema zoeken? Maar wordt dat net zo'n uitdaging en net zo interessant als zelfportretten? Ik vraag het me af!

Plaatje zonder praatje

Vandaag weet ik écht even niet wat ik moet schrijven, dus een keertje zonder commentaar.
(Jenny, ik zag net wel jouw vraag. Daar ga ik over nadenken en ik kom erop terug; deze avond komt er niks zinnigs meer uit…)

Karikatuur

De portretten van gisteren en eergisteren vond ik al een tikkeltje karikaturaal en toevallig heb ik deze week een boek te leen over het tekenen van karikaturen, dus…
Moeilijk! Ik dacht dat ik mijn eigen kop ondertussen wel goed genoeg kende om er moeiteloos een karikatuur van te tekenen, maar dat viel tegen. Morgen maar weer ‘normaal’ doen…

Op de helft

Maar liefst twéé blauwe enveloppen bij de post vandaag… Gelukkig alleen maar goed nieuws, en wat een mooie kleur eigenlijk om te gebruiken als ondergrond :-)
Met dit portret is het vijfde katern vol en daarmee ben ik al op de helft van mijn boek gekomen! (Ik ben nu al aan het denken wat ik straks moet doen, als het vol is…)

Reclameblokje

Binnenkort start de cursus ‘Drukken en dichten’: 3x op zaterdagochtend in ’t Ateljeeke van Annie Bodelier te Echt. Voor wie écht weinig tijd heeft, bieden we nu ook de mogelijkheid om in te schrijven voor één van deze dagen. De complete cursus kost 65 euro; een losse les kost 25 euro. Meer informatie over deze cursus en andere activiteiten vind je op mijn website en op de blog van Annie. Aanmelden kan via Annie.

Ondersteboven

Vanochtend in de tekenles hebben we o.a. zelfportretten getekend.
Anders dan ik normaal doe: van een foto. Maar wel…
ondersteboven!

Pas omdraaien als het helemaal af is.
Waaah!

Extra gezicht

In de schaduw van het portret van vandaag bleek een extra gezicht verborgen te zitten! Annie wees mij erop en nu zie ik het zelf ook. In het origineel zit het niet; het komt door mijn oude scanner die eigenlijk een beetje ‘op’ is en soms extra strepen creëert. Maar wel mysterieus in dit geval, toch! (Met een beetje fantasie herken ik er zelfs mijn eigen gezicht in – maak ik nu al zelfportretten zonder dat het de bedoeling is?)

Schaduw-portret

Hier is-ie, Annie! Heerlijk, die verzoekjes (hoef ik zelf tenminste niet na te denken ;-))
Wat een weertje trouwens weer, hè?

Datumstempel

Tja, hier kun je ook een zelfportret mee maken :-)
(Woh, 1 oktober al en het is nog steeds zomer!)