Een van de oude boeken die ik aan het hergebruiken ben tot ‘kunstenaarsboek’ is echt vreselijk om te lezen (tja, dat kan ik dus toch niet laten!) Ik zal niet vertellen waar het over gaat – om de rest van dit bericht niet te beïnvloeden – en de meeste tekstpagina's heb ik intussen al bedekt met acrylverf of restjes papier, verwijderd of aan elkaar gelijmd, maar er zijn er nog een paar over. Opeens leek het mij wel een leuk idee om te proberen ook deze tekst te hergebruiken: door het wegstrepen van de woorden die mij niet aanstonden, ontstond een nieuwe tekst die meteen allerlei sprookjesachtige beelden in mijn hoofd opriep. Een gedicht dat eigenlijk de hele tijd al in het boek aanwezig was, als het ware:
Hals over kop
rende hij langs de helling naar beneden
en rende verder.
Wankelde en
sprong met zijn hoofd vooruit
op de bodem
van de put.
Verdwenen.
De reus haalde de schouders op.
Waarschijnlijk het geluk in.
Hij wilde opnieuw beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten