Een lange weg

Soms gaat het maken van een tekening of collage snel; de lijnen lijken als vanzelf op hun plaats terecht te komen of de uitgeknipte stukjes papier passen wonderbaarlijk goed aan elkaar. Maar het kan ook anders... Hieronder zie je verschillende stadia van een werkstuk waar ik al vanaf september vorig jaar af en toe iets aan verander.

Sometimes making a drawing or collage is a quick process: lines and shapes working well together and falling into place almost by themselves. But not always... Here is one of those drawings I just couldn't get right.

Het begon als een monoprint:
It started out as a monoprint:

Waarschijnlijk had ik het daarbij moeten laten, maar ik vond het nodig er iets aan toe te voegen. Ik weet zelf niet meer precies wat allemaal, maar in elk geval inkt, aquarelverf en vernis:
I probably should have left it at that, but then I thought it needed something more: ink, watercolors, varnish:

Nog niet tevreden, dus nog maar een laagje drukinkt:
Still not happy with it, so I added some printing ink:

Oeps, te donker geworden? Knipperdeknip:
Oops, seems I went too far. Let's cut it up:

Wat nu?
Now what?

Een andere tekening als achtergrond gebruiken misschien:
Maybe use another drawing for a background:

Andere mogelijkheid:
Other possibility:

Te druk. Even afstand nemen met een kopje koffie:
Too much. Let's have a coffee and think it over:

En dit is hem nu. Klaar? Misschien wel:
So this is it for now. Finished? Possibly: