vrijdag 7 oktober 2011

Tweehandig

Vandaag met twee handen tegelijk getekend: een rode fineliner in de linkerhand en een blauwe in de rechter. Wat een raar gevoel!



Wat doet het nou met je, elke dag een zelfportret tekenen? Dat vroeg Jenny de Bode van de week. Moeilijk om zo maar even antwoord op te geven, vind ik. Het begon als een geintje, een doel voor het nieuwe schetsboek. ‘Dat doe ik wel even,’ dacht ik, een boek vol tekenen met een zelfportret per dag. Soms valt dat toch tegen. Er zijn dagen dat ik mijn eigen hoofd niet meer kan zíen, laat staan dat ik zin heb om het te tekenen. En er zijn dagen dat ik gewoon helemáál geen zin (of geen tijd) heb om te tekenen. Op zulke dagen ben ik dit blog erg dankbaar. Gewoon de gedachte dat er mensen zijn die kunnen meekijken, is voor mij al een simulans om het dan tóch te doen.
En hoewel ik in elk portret wel iets van mezelf herken, lukt het ene portret natuurlijk beter dan het andere. Het ‘ultieme’ zelfportret heb ik nog niet gemaakt. Ik betwijfel ook of dat ooit gebeurt. En eigenlijk gaat het daar allang niet meer om. Sinds ik met dit project bezig ben, ben ik veel creatiever bezig dan daarvóór. Tenminste, dat gevoel heb ik. Het is een leuke uitdaging om steeds iets nieuws te verzinnen om uit te proberen, om het blog interessant te houden. Zo ontdek ik allerlei materialen en technieken. Door het experimenteren ben ik veel vrijer geworden in het tekenen. Het kan me nu niet zoveel meer schelen als een tekening ‘mislukt’, ook al staat die dan in het schetsboek en ‘moet’ ik die ook nog online zetten. Ik kan gewoon de bladzijde omslaan en de volgende dag opnieuw beginnen. Dat is een geweldig gevoel! En meestal is het gewoon ontzettend leuk! Het geeft een goed gevoel om elke dag creatief bezig te zijn en zo te werken aan een groter geheel: een boek vol zelfportretten. Samen geven die portretten een mooi beeld van hoe ik nu (bezig) ben.
Ik denk nu al af en toe: wat ga ik straks doen, als het boek vol is? Doorgaan met zelfportretten in een nieuw boek? Of een ander thema zoeken? Maar wordt dat net zo'n uitdaging en net zo interessant als zelfportretten? Ik vraag het me af!

1 opmerking:

  1. Knap hoor - met 2 handen.... Ik heb zo ooit eens een bloem getekend en zelfs dat vond ik al moeilijk!
    Wat je verder schrijft over wat het elke dag een zelfportret tekenen met je doet snap ik helemaal. Ik denk ook dat het niet echt iets uitmaakt of het een zelfportret is of een of ander thema. Het gaat er vooral om dat je gewoon iedere dag de uitdaging aangaat om iets nieuws/creatiefs te verzinnen en te DOEN.
    tot maandag!

    BeantwoordenVerwijderen